Wszystko o osteopatii – kiedy powinniśmy po nią sięgnąć? Chorując – zwłaszcza przewlekle – na bliżej niezdiagnozowaną (albo niemożliwą do zdiagnozowania) dolegliwość, staramy się sięgać po wszystko, co byłoby w stanie pomóc nam ją zwalczyć. Choć często standardowa medycyna ulega, a ziołolecznictwo nie pomaga, współcześnie dostępna jest również tak zwana osteopatia, szkolenia w której przechodzi coraz więcej lekarzy i fizjoterapeutów. Czym tak właściwie jest i kiedy po nią sięgnąć? To, ale i wiele innych spraw ściśle z nią związanych stanowić będzie esencję naszego poradnika.
Czym jest osteopatia, szkolenia na którą odbywają się coraz częściej?
Chcąc ująć w skrócie to, czym zajmuje się osteopatia, szkolenia z której cieszą się dużą popularnością wśród osób powiązanych z medycyną, należy ją określić jako formę diagnozowania i leczenia manualnego dłońmi. Sama w sobie stanowi jedną z metod fizjoterapii, dzieląc z nią wiele technik i metod. Jest dyscypliną bardzo ściśle związaną z mentalnością, wychodzącą z założenia, że ciało jest ściśle związane z duszą, a sam organizm posiada naturalne zdolności do samoregeneracji – wystarczy je pobudzić, by sam był w stanie poradzić sobie z nękającymi nas dolegliwościami. Ważna w tym wszystkim jest też siła wewnętrzna pacjenta oraz jego wiara w wyzdrowienie. Mówiąc więc w skrócie: osteopatia łączy w sobie filozofię, medycynę oraz fizjoterapię i choć potrafi podjąć się leczenia mnóstwa chorób, nie jest złotą receptą na wszystko. Należy mieć to na uwadze już przy sięganiu po usługi w jej ramach.
Z czym radzi sobie osteopata?
Osteopata nie jest magikiem i cudotwórcą – to należy powiedzieć już na start. Choć sam w sobie motywuje do walki z chorobą i przekonuje, że można sobie z nią poradzić, wykazuje w ten sposób wyłącznie podejście, a nie naukowo udowodnioną prawdę. To w końcu odpowiednie podejście lekarza, ale i świadomość pacjenta co do uleczalności jego dolegliwości jest jedną z podstaw osteopatii. Choć lista schorzeń, jakich ona dotyka jest ogromna, do tych najbardziej “popularnych”, z którymi pacjenci przychodzą do specjalistów z tej dziedziny należą:
- wady postawy, w tym te, z którymi stara się poradzić sobie już od dłuższego czasu,
- przeciążenia i urazy,
- zapalenia zatok oraz towarzyszące im migreny i zawroty głowy,
- zastoje limfatyczne,
- osłabienia odporności niewiadomego pochodzenia,
- stany lękowe, depresyjne oraz wszelkie inne choroby dotykające psychikę.
Choć lista ta jest dość szczegółowa, nie jest w żaden sposób zamknięta i kompletna, a po poradę osteopaty można się zgłosić z niemal każdą dolegliwością natury zdrowotnej. Jest on specjalistą wszechstronnym i choć nie zawsze podejmie się on terapii manualnej (bo niekoniecznie uzna ją za adekwatną do konkretnego przypadku), z chęcią doradzi i przekona do dalszej wagi o zdrowie. W końcu jest to bardzo ważny element filozofii dziedziny, w której się obraca.
Przebieg terapii osteopatycznej
Podstawą terapii osteopatycznej jest odpowiednie zdiagnozowanie pacjenta. Szczegółowy wywiad, oględziny powiązane z testami ruchomości, ale też badania pokroju rezonansu magnetycznego czy RTG pozwalają osteopacie na obranie odpowiedniej techniki leczenia. Każda z nich zakłada wykorzystanie jego zdolności manualnej w celu poprawy ruchomości, ale też zmniejszenia napięcia mięśni i stawów. Zabiegi mają też na celu aktywację drenażu żylnego i limfatycznego. Bardzo istotne elementy terapii osteopatycznej zakładają odpowiednie podejście do niej samego pacjenta poza gabinetem specjalistycznym. W związku z tym, celem uczynienia ją skuteczniejszą trzeba podjąć się zdrowszej diety, a często zrezygnować ze swojego obecnego stylu życia na rzecz innego, zdrowszego, ale jednocześnie wykazującego działania profilaktyczne ściśle ukierunkowane na nasze dolegliwości (i choroby, które mogą im towarzyszyć w przyszłości).
Kto może być osteopatą?
Choć w dziedzinie medycyny alternatywnej, jaką jest osteopatia szkolenia odbywają się stosunkowo często (zwłaszcza ostatnimi czasy), nie każdy może po nie sięgnąć. By zostać osteopatą, musimy być lekarzami albo magistrami firzjoterapii. Oprócz obu tych warunków konieczne jest też ukończenie tego właśnie szkolenia, które nauczy nas pełnego zrozumienia układu ruchowego oraz poznania technik manualnych, które mogą mieć wpływ na działanie jego, ale i całego organizmu. Osteopata musi posiadać szeroką wiedzę w zakresie anatomii człowieka. Aby pomagał, a nie szkodził, musi też umiejętnie posługiwać się dłońmi oraz wiedzieć nie tylko o tym, co powinien robić, ale też czego musi unikać w czasie terapii.
Podsumowanie
Osteopatia, szkolenia na którą przechodzi coraz więcej lekarzy i terapeutów, jest w Polsce coraz bardziej popularna. Wynika to przede wszystkim z tego, że cechuje się wyjątkową skutecznością przy jednoczesnym stosowaniu terapii naturalnych, nieinwazyjnych i zakładających tak właściwie wykorzystanie niemal wyłącznie rąk specjalisty. Stanowi ona świetną alternatywę dla bardzo standardowej medycyny, a także branżę bliźniaczą fizjoterapii. Mówi się, że gdy inne metody nie pomagają, w grę wchodzi właśnie osteopatia. Nic zresztą nie szkodzi jej spróbować.